چند روز پیش تو میدونه ولیعصر منتظره تاکسی های خطی بودم تا برم خونه.
جلوی من یه سرباز وایساده بود. سرباز یه سیگار از تو جیبش درآوُرد و به جلوئیش گفت: آقا آتیش داری؟
آقا هه گفت: نه!
یه نفر از تو خیابون داشت رد می شد. سرباز به اون گفت: آقا آتیش داری؟
باز جواب شنید: نه!
خلاصه رو کرد به من و گفت: آقا آتیش داری؟
گفتم: آتیش ندارم، و نمیدونم چرا دنبالِ آتیشی؟
گفت: پس دنبالِ چی باشم؟
گفتم: بهشت!
نمی دونم این جمله من چه تاثیری داشت، اما از وقتی تو ماشین نشست نگاهش به من بود، تا وقتی که ماشین راه افتاد...
خلاصه من مخلص همه کسایی هستم که دنبال بهشتن.
بعضی ها می گن بهشت و جهنم دو تا راه متفاوت نیست. بلکه یه راهه، یه سمتش می ره به جهنم و یه سمتش می ره به بهشت.
حالا یه سوال پیش می یاد:
کسی که داره به سمت جهنم حرکت می کنه، واسه اینکه بره به سمت بهشت، نیاز ضروریش چیه؟
درود و سپاس
من که هنوز ۷ ماهه به دنیای شما اومدم ولی بابام بهم گفته چیزی به نام بهشت و جهنم وجود نداره و مکانی به نام بهشت و جهنم نیست
این ما انسانها هستین که این مکانهای خیالی رو برا خودمون میسازیم در درون همه ما این خصوصیت وجود داره که متصور کنیم بهشتی هستیم یا جهنمی
و یا بهتر بگم خوب یا بدی هم میتونیم خوب باشیم هم میتونیم بد باشیم
پس بد بده خوبم خوبه
همه ما خوبیم و خوبی رو دوست داریم